In gesprek met Roel Bernaerts en Ellen Van Sweevelt van DrivOlution

Gordels aan en plankgas

Met 41 miljoen zijn ze, het aantal vrachtwagens dat jaarlijks over onze wegen bolt. Maar terwijl onze logistieke noden jaar na jaar toenemen, doet de vraag naar duurzame mobiliteit en gekwalificeerd personeel dat ook. Een contradictie, heet zoiets. Maar waar een probleem opduikt, ontstaat ook een opportuniteit. En dat hadden ze bij DrivOlution goed begrepen. Zij sprongen gezwind in het gat tussen vraag en aanbod, sinds 2022 onder leiding van CEO Roel Bernaerts. Samen met HR-manager Ellen Van Sweevelt schuift hij aan om zijn parcours toe te lichten.

Roel: “Bij DrivOlution is onze aanpak quasi uniek. Zo bieden we standaardopleidingen aan, zoals Code 95. Maar wat ons van de concurrentie onderscheidt, is dat alle knowhow bij ons onder één dak zit. Als bedrijf hoef je dus niet te gaan shoppen bij verschillende aanbieders, maar kan je bij ons terecht voor een compleet traject dat elk facet van transport en mobiliteit bestrijkt. Niet alleen logistieke bedrijven met een horde vrachtwagens en bestelwagens kunnen bij ons terecht, maar bijvoorbeeld ook bedrijven waarvan de werknemers in een bedrijfswagen rijden. En zelfs fietsen!”

“Een belangrijk aspect daarbij is duurzaamheid. Stel: je bent een transportbedrijf met dagelijks tientallen vrachtwagens of bestelwagens op de baan. Als je ervoor kunt zorgen dat die chauffeurs zuiniger rijden, bespaar je elke tankbeurt een bescheiden bedrag. Maar alles bij elkaar opgeteld, scheelt dat een stevige slok op de borrel. Als je daarnaast het aantal schadegevallen kan beperken, loopt jouw besparing als bedrijf al gauw hoog op. Daarvoor hebben we specifieke producten ontwikkeld, zoals een app die rijgedrag meet. Da’s een hele vooruitgang, want dat maakt onze aanpak technologischer en meetbaarder dan ooit.”

“In tegenstelling tot in de begindagen van DrivOlution is duurzaamheid niet langer een modewoord dat te pas en te onpas wordt gebruikt als windowdressing. Vandaag wordt het serieus genomen en in regels gegoten, met name door de invoering van ESG-normen door de Europese Unie. Onlangs kregen we nog een verzoek via VOKA, dat bezig is met het ontwikkelen van duurzaamheidscursussen voor bedrijven. Binnenkort bieden ze praktische pakketten aan waarmee bedrijven concreet aan de slag kunnen gaan, bijvoorbeeld rond bedrijfswagens.”

Ellen: “In de praktijk merken we de laatste jaren ook een shift in het omgaan met human capital. De afgelopen jaren is retentie van personeel namelijk een gigantisch probleem geworden in de transportsector. Veel chauffeurs gaan op pensioen en bij de jeugd lijkt er weinig animo om in het vak te stappen. Dat creëert schaarste. Een probleem dat vaak over het hoofd wordt gezien in transportbedrijven, die voornamelijk gericht zijn op het behouden van klanten en het maken van winst.” 

“Wij proberen onze klanten hier meer bewust van te maken en benadrukken het belang van verschillende stappen in elk traject: selectie, onboarding, training, en zelfs het exitgesprek. Aan deze aspecten wordt vooralsnog weinig aandacht besteed, wat resulteert in een hoog verloop.”

Roel: “Veel bedrijven beseffen niet hoe kostelijk jobhoppers zijn, zowel als het gaat over ontslagkosten als voor het opleiden van nieuwe chauffeurs. Een vrachtwagen die stilstaat, kost gemiddeld 700 euro per dag. Daarnaast is er de inwerkperiode, waarin de efficiëntie lager ligt. Die kosten springen niet direct in het oog, maar lopen hoog op. We hebben een berekenmodel ontwikkeld om dit duidelijk aantoonbaar te maken. We merken dat bedrijven wel degelijk actie ondernemen als ze geconfronteerd worden met de harde cijfers.”

Ellen: “In die context wordt ook bedrijfscultuur steeds belangrijker. Je chauffeurs aan boord houden draait niet enkel om het financiële, maar zit ‘m ook in de kleine dingen die desondanks een groot verschil maken. Zo zag ik een bedrijf dat een kleine attentie gaf voor de verjaardag van medewerkers. Dergelijke gebaren hebben een enorme impact. Chauffeurs kijken tegenwoordig verder dan enkel hun salaris. Als je het gevoel krijgt dat je slechts een middel bent om omzet te genereren, is het logisch dat je minder gehecht bent aan je werkgever. Daarom waarderen ze ook andere aspecten van hun werk. Steeds meer bedrijven beginnen het belang hiervan in te zien en investeren op de lange termijn in hun bedrijfscultuur en werknemerstevredenheid.”

“Steeds meer bedrijven beginnen zich aan te passen, maar tegelijk is er echt een groot deel die enkel de symptomen opmerkt, zonder de oorzaak aan te pakken. Laat staan hoe ze die uitdagingen moeten aanpakken.”

Ondernemersverleden

Roel: “Tussen 2009 en 2022 had ik mijn eigen zaak, Mapon Belgium. Dat bedrijf heb ik vanaf nul opgebouwd, in volle bankencrisis. Vooral in die eerste jaren, toen we echt moesten strijden voor ons bestaansrecht, was de stress enorm. Als je op een gegeven moment nog maar enkele euro’s op je bankrekening hebt staan, slik je toch even.”

“In die tijd werkte ik 80 uur per week. Vanaf 2014 wierp dat zijn vruchten af en begon het bedrijf te groeien. Altijd vanuit de rol van underdog, die moest opboksen tegen de grote reuzen in de transportsector. Maar op een gegeven moment besefte ik dat ik mijn grens naderde. Ik besloot om het bedrijf te verkopen en een sabbatjaar te nemen. Eventueel zelfs een MBA te halen. Na 14 jaar dag en nacht aan niets anders gedacht te hebben, was het wel de bedoeling om een versnelling lager te schakelen. Maar de interessante opportuniteit bij DrivOlution stak daar uiteindelijk een stokje voor.”

“Het is bij Mapon Belgium dat ik leerde omgaan met verschillende aspecten van het ondernemerschap: van abstracte concepten tot concrete uitvoering, financieel beheer, het aansturen van een team … Door de financiële perikelen die voortvloeide uit de bankencrisis leerde ik ook op lange termijn denken en prognoses maken. En vertrouwen leggen bij de juiste mensen. Dat gezegd zijnde: ergens in Brazilië loopt nog een oud-vennoot van mij rond, die daar op mijn kosten goed leeft. Maar dat lost karma ooit wel op.”

“Die interesse in transport en mobiliteit is echt in verschillende stappen gegroeid, waarbij ik telkens nieuwe dingen leerde. Mijn eerste stapjes in het ondernemerschap zette ik nochtans in de muziek. Ik ben klassiek geschoold saxofonist en heb verschillende jaren in dat circuit meegedraaid. Maar beroepsmuzikant is een onzeker bestaan. Daarom zette ik een distributienetwerk voor saxofoons op via een Parijse firma. Op dat moment wist ik niet eens wat Excel was. Ik bracht één dag per week in Parijs door om te leren hoe alles in elkaar zat, waarna ik die kennis toepaste bij het uitbouwen van dat netwerk. Na drie jaar van bloed, zweet en tranen had ik het daar wel gezien.” 

“Vervolgens ging ik aan de slag bij Adecco, in interim en selectie, waar ik branch manager werd. Ik kon daar veel leren en studies volgen, zoals financieel management. In die tijd groeide ik van branch manager naar multi-branch manager en process manager. Begin 2009 was ik één van de weinige process managers die overbleef, naar aanleiding van een herstructurering ten gevolge van de crisis. We kregen toen het aanbod om met een riante ontslagvergoeding te vertrekken, maar dat heb ik niet aangenomen. In september heb uiteindelijk zelf besloten om het bedrijf te verlaten, zonder die vergoeding. Stom natuurlijk, als je er achteraf over nadenkt.”

“Daarna rolde ik eerder toevallig de transportsector in. Dat voelde goed aan. De stijl van communiceren ligt me wel. Bikkelhard, maar eerlijk. Ondertussen ben ik echt vergroeid met de sector. Toch maakt dit als ondernemer minder uit dan je zou denken. De basisprincipes zijn altijd dezelfde: een product ontwikkelen, aan de man brengen en er iets aan verdienen. Maar natuurlijk is het mooi meegenomen als je affiniteit hebt met de sector.”

Ondernemerschap als bedrijfscultuur

Roel: “Mijn werkritme is minder slopend en beter gestructureerd dan voorheen. Geen zeven dagen op zeven en 80 uur meer. Hoewel ik nog steeds veel uren klop, is mijn schema regelmatiger geworden. Mijn ritme is beter afgestemd op dat van mijn team. Wederzijds vertrouwen is daarbij de sleutel. Daarin ben ik zeker veranderd ten opzichte van vroeger.”

Ellen: “Iedereen bij DrivOlution is supergedreven. Daarin schuilt uiteraard een valkuil: sommige mensen hebben de neiging om tegen hun grenzen aan te lopen wat betreft werkuren en inspanning. Iedereen is zich wel bewust van die gevaren, waardoor er ook een cultuur heerst waarin iedereen voor elkaar zorgt. Al probeer ik dat zelf een beetje in de gaten te houden. Soms kan iets kleins als een berichtje sturen al wonderen doen. Da’s het voordeel van werken bij een bescheiden kmo: mijn aanpak is een pak informeler dan bij grote bedrijven.”

Roel: “Ellen is als HR-manager aangenomen op mijn verzoek, omdat ik iemand nodig had met meer kennis van zaken op dat vlak. HR is iets wat volgens mij in je bloed moet zitten, en dat is bij mij niet het geval. Dat in tegenstelling tot de vorige CEO, die het tegenovergestelde was. Gelukkig ben ik oud en wijs genoeg om mijn eigen zwaktes in te zien. Ellen vult dat gat in mijn expertise met verve op. Toch is de taak van HR-manager bij ons ook breder: ze houdt zich ook bezig met het beheer van audits, subsidieaanvragen … DrivOlution is qua omvang beperkt, zodat elke werknemer individueel kan opgevolgd worden.”

Ellen: “Roel kwam op het juiste moment bij Drivolution. De vorige CEO heeft een enorm sterke bedrijfscultuur opgebouwd, maar Roel heeft daar een resultaatgedreven insteek aan toegevoegd. Deze nieuwe benadering heeft iedereen een extra drive gegeven, iets wat DrivOlution alleen maar ten goede komt.”

Roel: “Tegenwoordig wordt bij de jongere generatie meer het ondernemerschap gecultiveerd. Vroeger was het simpel: je was zelfstandige of bediende. Er heerste een stigma rond zelfstandigen, die werden weggezet als zakkenvullers en belastingontduikers. Nu is dat veranderd.”

“Ondernemen hangt niet af van het hebben van een btw-nummer. Hier bij DrivOlution lopen veel ondernemers rond. Als iemand tot bij mij komt met een slim plan om bepaalde dingen anders aan te pakken, is dat ook ondernemen. Dat heeft niets te maken met jouw status bij de fiscus.”

“We hebben hier een fantastisch team, iets wat echt benadrukt mag worden. De teamspirit die ik hier ervaar, heb ik nog nergens anders meegemaakt. Dat durf ik gerust te zeggen. Iedereen geeft zich hier gewoon 100%.”

Roel: “Mijn vader werkte altijd in loondienst en mijn moeder was een zorgkundige. In de rest van mijn familie ben ik eigenlijk ook de enige ondernemer. Toch kriebelde het al vroeg. De ommeslag kwam toen ik als leraar in het kunstonderwijs werkte en mijn loonstrookje en pensioenvooruitzichten zag.” 

“Het idee dat iemand anders zou bepalen wat ik op mijn 58ste zou verdienen, deed me huiveren. Die drang naar onafhankelijkheid en zelfbeschikking heeft er altijd in gezeten. Mijn vader zei vaak: ‘Gij kunt niet stilzitten.’ Het nemen van de risico’s die bij het ondernemerschap horen, is niet iedereen gegeven. Maar voor mij was het een duidelijke keuze.”

“Ook al ben ik hier als CEO, toch voel ik me nog altijd ondernemer. DrivOlution is een kmo. In mijn rol als gedelegeerd bestuurder ben ik daarom direct betrokken bij het omzetten van ideeën naar producten. In 2023 hebben we een strategische oefening uitgevoerd, waarbij ik mee aan de tekentafel zat. 2024 wordt het jaar waarin we de eerste resultaten zullen zien van onze strategische wijzigingen. Iets om naar uit te kijken: niet enkel voor mezelf en de collega’s, maar ook voor onze (toekomstige) klanten.”