In 2026 rijden we en masse in elektrische bedrijfswagens rond. Althans als het van de federale regering afhangt. De exclusieve fiscale aftrekbaarheid voor deze wagens, plus subsidies voor wie een laadpaal installeert, moeten het pad effenen. Maar wie gelooft dat deze stimuli volstaan om van de elektrische bedrijfswagen een succes te maken is blind voor de bredere context. Een gepast alternatief vinden voor de klassieke tankkaart is van essentieel belang.

Als bedrijf in de IT-sector is de keuze voor elektrische wagens een no brainer. De fascinatie voor innovatieve technologie is een belangrijke drijfveer. Maar ook het kostenplaatje liegt er niet om: naast de fiscale voordelen, vallen ook de energie- en onderhoudskosten voordeliger uit dan bij wagens met een verbrandingsmotor. Onze vloot is ondertussen voor 15% volledig elektrisch en daar zijn we fier op.

E-scepsis

Toch is er, zelfs bij een personeelsgroep vol tech-georiënteerde profielen, nog heel wat scepsis t.o.v. elektrisch rijden. Het vooroordeel dat elektrisch rijden nog lang niet zo zorgeloos is als traditioneel rijden is hardnekkig. De beperkte actieradius van de wagens en de moeilijke toegang tot laadinfrastructuur zijn de klassiekers bij non-believers. De laadpunten op het bedrijfserf zetten die argumenten buitenspel. Maar een elektrische wagen plug je natuurlijk ook thuis in, in een laadpaal onderweg of eender waar de kans zich voordoet.

R.I.P. tankkaart?

En dan wordt het pas echt ingewikkeld, want op die manier maken werknemers op tal van locaties - privé en publiek - oplaadkosten om te kunnen blijven rijden. Deze willen ze natuurlijk terugvorderen via een onkostennota. De zorgeloosheid van het rijden op brandstof ligt dan eerder in de gebruiksvriendelijkheid van de bijhorende tankkaart dan bij het voertuig zelf.

Emission (im)possible

Slimme laadpalen, slimme laadkabels en Europese laadpassen zouden dit probleem schijnbaar oplossen. Toch brengen deze meer vragen dan antwoorden met zich mee. Hoe krijgt een werkgever inzicht in de laadkosten van zijn bedrijfswagens? Mag een werkgever laadpalen installeren op het adres van zijn werknemers? En hoe ziet de interactie met energieleveranciers er uit? Food for thought voor bedrijven die op hun beurt willen bijdragen aan het succes van elektrisch rijden. Zo bestaan er vandaag al platformen die de bestuurders een holistisch overzicht geven van zijn laadgedrag en -kosten. Kostendeclaratie is dan nog slechts een kwestie van een druk op de knop.

Vergeet de bestuurder niet

De weg naar een samenleving zonder CO2-uitstoot van auto’s bestaat uit vele kleine stappen, waarbij we alle aspecten in kaart moeten brengen. Wil minister van Financiën, Vincent Van Peteghem een geslaagde elektrische revolutie mogelijk maken, dan kijkt hij best verder dan de voordehandliggende stimuli. Na voertuigen en laadinfrastructuur moet ook het administratieve verhaal geschreven worden. Want de bestuurder staat niet te trappelen om zijn tankkaart zomaar in te leveren.